Ο καινούργιος μου φίλος

Ένας από τους καλύτερους φίλους του ανθρώπου είναι ο σκύλος. Έτσι λοιπόν θα σας μιλήσω για την ιστορία του μικρού μου φίλου, του Ρόμπι. Ο Ρόμπι είναι ένα μικρό χνουδωτό, καφετί σκυλάκι με κατάμαυρα μάτια και μαύρη μύτη.
    Η ιστορία του δεν είναι σαν των άλλων σκυλιών. Τον βρήκα μια μέρα βρόμικο και πεινασμένο. Ήταν ένα συνηθισμένο Σάββατο μέχρι που ξεκίνησα να πάω στο φροντιστήριο. Όταν βγήκα στην αυλή του σπιτιού μου άκουσα έναν περίεργο ήχο. Προχώρησα αργά και δειλά προς τον ήχο, ο οποίος ερχόταν κάτω από κάτι θάμνους. Πήγα, κοίταξα και τότε πετάχτηκε μπροστά μου ένα μικρό σκυλάκι το οποίο έκλαιγε και στην αρχή δεν ήξερα τι να κάνω.

    Εδώ και πολύ καιρό θα ήθελα  να είχα έναν δικό μου σκύλο. Τώρα το μόνο που έμενε ήταν να πείσω τους γονείς μου. Έτσι λοιπόν, επειδή βιαζόμουν, κλείδωσα την πόρτα της αυλής και μετά από το φροντιστήριο θα τους ζητούσα αυτή την μικρή χάρη. Σε όλο το μάθημα σκεφτόμουν τι να έκανα και δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ. Το μυαλό μου ήταν στον μικρό μου φίλο και ξαφνικά αποφάσισα ότι ο μοναδικός τρόπος να τους πείσω είναι να τους υποσχεθώ ότι θα τον φροντίζω εγώ. Αμέσως μετά το φροντιστήριο πήρα τον σκύλο, τον έπλυνα, ώστε να δείχνει καθαρός και πιο όμορφος. Ξαφνικά ο σκύλος άρχισε να γαβγίζει και να τρέχει πέρα δώθε από την χαρά του. Τα γαβγίσματα του έβγαλαν έξω τους γονείς μου στο μπαλκόνι. Τον έβλεπαν πόσο χαρούμενος και παιχνιδιάρης ήταν που, αφού τους εξήγησα πόσο πολύ τον ήθελα, χωρίς δεύτερη σκέψη άφησαν να τον κρατήσω.Έτσι ο Ρόμπι έγινε μέλος της οικογένειας.
    Από εκείνη την μέρα απέκτησα έναν νέο φίλο.Την επόμενη μέρα επισκεφτήκαμε την κτηνίατρο, η οποία του έκανε τα απαραίτητα εμβόλια και πλέον μπορούσαμε να παίξουμε άνετα μαζί του.Τα χρόνια περνούσαν και ο Ρόμπι άρχισε να μεγαλώνει. Δεν είχε καμία σχέση με τον μικρό σκύλο που είχα γνωρίσει, αλλά παρ' όλα αυτά συνεχίζω να τον αγαπώ!

 ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ